پرواز پرستو: آوریل 2012

۱۳۹۱ فروردین ۲۹, سه‌شنبه

صاحبخانه که نکرد هیچ، آواره و دربدر هم کرد.

یک نفر آمد، میلیونها نفر به استقبالش رفتند، دنیا را به لجن کشید. او خمینی نام داشت. نفاق آفرینی که خود به همه لقب « منافق » داد. صاحبخانه که نکرد هیچ، آواره و دربدرمان که کرد بازهم هیچ، بدبختی این است در بین همه مان تفرقه ایجاد نمود. و راست میگفت: روحانیون نباید رئیس جمهور شوند. خامنه ای، رفنسجانی، خاتمی، از روحانیون نبودند، از شیاطین بودند.

۱۳۹۱ فروردین ۲۶, شنبه

خلیج فارس آری، اما ایران نه!

حساسیت بعضی از دوستان ایرانی به نام « خلیج فارس » بقدری زیاد شده است، که عمدا فراموش کرده اند، ابتدا خلیج فارس هم جزئی از ایرانی است، که سی سه سال است در اشغال بیگانه گانی است، که نه بویی از ایرانی بودن برده اند و نه انسانیت. ایران از شمال در بست در اختیار شوروی و اقمارش هست، از شرق دائم مورد حملات قاچاقچیان پاکستانی است، از غرب کشور ترکیه کامیونهای طلا و دلار را می بلعد، از جنوب شرقی هم اگر صدام نتوانست به آن قسمت تسلط پیدا کند؛ مالکی نه چک زده نه چونه آخوند همه را برایش برده تو خونه! از جنوب « خلیج فارس »هم که دیگر همه استحضار دارید، نفت را همه دنیا از آنجا به رایگان می برنند؟ خب این دوستان از چه ناراحت هستند؟

۱۳۹۱ فروردین ۲۳, چهارشنبه

گوش های شنوایی که برای کر بودن احتیاج به پنبه ندارند!

بازار تبلیغات علیه مجاهدین این روزها از پیشتر هم بیشتر شده است. انحصار تبلیغات علیه مجاهدین قبل از اینکه آنها مجبور به جلای وطن شوند، در دست آخوندهای دین فروش بی دین و شرکای چپ زده حزب توده بود. با تبلیغات بنجلی بنام « منافقین » سعی میکردند حتی « جنس صدام کافر » را هم از آنها بهتر نشان دهند، لابد میدانستند که ادامه جنگ با او برای بقای عمرشان مفید است. اما منافقین خطر بالقوه ای بودند که میتوانستند بالفعل شوند. برای همین شعار شماره یک بازار مکاره آخوندی ، سر صف های مدارس، مشق نظام، مجالس تعزیه و نماز جمعه ها « منافقین از کافر بدترند» بود. با مهاجرت اجباری مجاهدین از ایران به فرانسه، و اخراج اجباری آنها از فرانسه تحت امر « ولایت نفت » به عراق، دامنه تبلیغات علیه آنها توسط مافیای آخوندی تبدیل به یک بازار جهانی شد. رفقای دزد و شرکای قافله ای مانند علیرضا نوریزاده ها، آیت الله بی بی سی ها، فرخ نگهدارها برای فروش اراجیف بی مقدار به جمع ملاها پیوستند. تبلیغ و فروش دروغ با طولانی شدن مبارزه و همزمان با « حقنه جام زهر آتش بس » دامنه اش به داخل مجاهدین کشیده شد، کسانیکه توانایی ادامه مبارزه را در خود ندیدند، خود تبدیل به کالای تبلیغاتی علیه مجاهدین شدند، از دریده گی تا آنجا پیش رفتند که حتی در فروش دروغ از خود رژیم هم پیشی گرفتند، کارچاق کن هایی مانند علیرضا نوریزاده با کمک « نیمروز و تمام روز » از آنها استفاده ابزاری نمودند، تا بتوانند اراجیف رژیم پسند را به جامعه جهانی تحت عنوان « هواداران سابق مجاهدین » با بزک بفروشند، بستر این تبلیغات زمینه ساز « دکانی به نام اصلاحات » از نوع افعی گونه شد، تا به بهانه آن بتوانند مجاهدین را در لیست های سیاه آمریکا و اروپا « خود تروریست شان » قرار دهند. اگر چه اروپا با تلاش و همت خود مجاهدین وادار شد به غلط کردن بیافتند، اما هنوز گوش های شنوایی وجود دارند که خودشان را به نشنیدن میزنند و با سیاست یک بام و دو هوای « مماشات » از مجاهدین انرژی مضاعف میگیرند. در رأس آنها آمریکای غول پیکر علی رغم تعهد برای حفاظت 3400 نفر مجاهد بدلیل طمع برای « نفت بیشتر» عمدا اغماض میکند و نمیتواند در مقابل جمهوری اسلامی موضع قاطع داشته باشد. حال با گذشت سی و سی سال از « بنیانگذاری بنیادگرایی » فروشندگان کالاهای بنجل تبلیغات علیه مجاهدین، با گسترش فروشگاه های زنجیره ای « دروغ » دست در دست هم و بطور یک پارچه میخواهند تنها گروه معتقد به سرنگونی رژیم را به نحوی نابود کنند، گویا نمیدانند که مجاهدین از سال چهل هفت شمسی تا کنون در قبال هرگونه باد، طوفان و سونامی تبلیغاتی مارکسیست های اسلامی ـ کودتای تقی شهرام ـ التقاطی ـ منافقین تا تبلیغات بمب گذاری حرم امام رضا ـ کودتای سعید شاهسوندی و اراجیف کردکشی گروه کرش ـ لیست گذاری تروریستی ـ تریتا پارسی و هزار چرندیات دیگر با سماجت تمام مقاومت کرده اند و میکنند.

برای خنده دار شدن داستان مبارزه مجاهدین با رژیم و شرکاء، حقیقتا جای والت دیزنی خالق انیمشن و کارتون میکی ماوس خالی است. او به حق میتوانست یک فیلم کارتونی بسیار جالب و خنده داری از مبارزه مجاهدین با رژیم بنیادگرایی و شرکایش بسازد. که در آن رژیم و ابر قدرتها دارند سعی میکنند مجاهدین را به نحوی از سرراه خودشان بردارند، اما آنها با زرنگی وسماجت تمام جا خالی میدهند. تا حالا که اینطور بوده است، ببینیم بالاخره چه کسانی پیروز میشوند، مجاهدین یا آخوندها با تمام حامیانش؟

علیرضا تبریزی