انتظار

درسالهای داغ تنهایی 
به انتظار
دیدارت
زمان
چه بیرحمانه 
یخ زده است
ثانیه شمار زندگی 
در میان
چرخ دنده های
زنگار روزگار 
چه کند
میگذرد!  


علیرضا تبریزی

خاطرات شیرین

هرگز فراموش نمی کنم 
محبت هایت را
و روزهایی را که با آنها
برایم یک دنیا
خاطره ساختی
هر چند برخی از آنها را
از پشت شیشه مکدر زمان
فقط مانند شبهی تار
بیاد دارم
اما شیرینی یادش
را هنوز 
روی زبانم مزه مزه میکنم
یاد آن فولکس خاکستری 
بخیر
در راه همدان 
یک چرخش پنجر شد
اما زمان نایستاد
و ما به سیاحت خودمان 
ادامه دادیم
و زمانی دیگر
با پیکان وانت
چادر برزنتی 
بر سرش کشیده بود
رفتیم کنار دریا
سالی دیگر
با پیکان قرمز
بسوی رامسر
و باز سالی دیگر
با اتوبوس زرد
خانه به خانه 
سوار شدیم
تا برویم 
سیزده بدر
خاطره ای 
که هیچ وقت
نشد از یادم بدر 
باغ سلطانی
میز پینگ پنگ
بازی دبلنا
یاد 
درایوینگ سینما
نیز بخیر
میدانم
که خیلی ها 
اصلن آنرا ندیده اند
آه چه هیجانی داشت
اولین پروازم با هواپیما
به چالوس را
هرگز فراموش نمی کنم
و همینطور
شب های خوش
ویلای سلطانی
ورق بازی
بازی مرسی مچکرم
همراه با 
پوران، شایسته
و موجی
تا نیمه شب
بدور از هر غمی
قهقهه میزدیم
شب نشینی های
سکرآور
ویلای سه پنچ
و منوچهرسرا
بدون تو
هرگز وجود نداشتند!

علیرضا تبریزی

گوش کن فرزندم

فرزندم 
خوب به چهره ام نگاه کن
ببین چه سرخ فام است
نه از شرم،
بلکه از غرور
رنگش، برنگ آبروست
هزاران زخم زبان را
به جان خریدم
با خیانت های پدرت
ساختم و سوختم
اما نگشتم جدا ز پدرت
تا در عنفوان جوانی ام 
بگویند:
زیر سرش بلند شده است.
نگاه کن
به قامتم
که زیر کوه خیانت
خم نگشته است
ماندم و ساختم
 تا فرزندم
سربلند باشد
نگاه کن به رد
کشیده های خیانت پدرت
چگونه بر صورتم
شیار انداخته است
گل جوانی ام را
با دستان خیانتکارش
پرپر کرد
اما من هیچ دم بر نیاوردم
همچو یک شمع سوختم
در این جهان تاریک
پر از تهمت و افترا
نوری شدم 
بر آینده نامعلوم تو
هیچکس ندانست
در این دریای پرتلاطم
 خیانت بار پدرت
کشتی زندگی ام
صد پاره شد
و من
تخته پاره ای شدم
برای نجات فرزندم
تا بدست امواج
نا معلوم زندگی
نابود نشود!
ام چه سود
اکنون که از
صید پدرت خلاص شدم
به دام صیادی دیگر
گرفتار شدم!


علیرضا تبریزی