دشمنان نامرئی

بخاطر داشته باش،
دشمنان نامرئی
با لباس رزم انتقاد
در میدان حرف
سلاح مدادهای 
سربی اشان را
پر از خشاب
ناسزا کرده اند!
که با رگبار بی امان 
"صدا خفه کن"
به سیبل فکرت
شلیک میکنند!

علیرضا تبریزی

دشت خونین سیم خارزار!

در زمین ولایت
بذر کینه میکارند
و دژخیمان
در دشت 
بی فرهنگی وجهالت
با ماشین کشتار
اوین را
شخم میزنند!
مترسکهای ترسو
با چشمان وحشت زده
دشت خونین
سیم خارزار را
پاسداری میکنند!
اکنون در فصل خیزش
سیلوی
کهریزک
آماده انباشت
محصول
سرکوب است!


علیرضا تبریزی

اتحاد درمان خفقان!

هوای ایران 
بس ناجوانمردانه 
از سرب دروغ
آلوده است
سینه اش چرکین، 
نفس نفس میزند و
خلط احمدی نژاد
بالا می آورد 
با هرسرفه ای که میکند
دروغ های
روحانی 
به بیرون تف میکند
بیماراست
و نحیف
با چهل ریشتر 
ز تب زلزله میلرزد
گلویش از بغض
آنفلونزای آخوندی 
خناق گرفته است
حکیم دانای قهر
نسخه اتحاد می پیچد
خیزش میشود
بر می خیزد
زخمی میشود
خون میدهد
چرک خامنه ای
را بالا می آورد
بغض چهل ساله اش
می ترکد
با تمام وجودش
آزادی را
فریاد میزند!

علیرضا تبریزی

منافق ولایی!

دستم را بگیر
در این وادی بیکران سرگردانی
هر کس
ساز و نقاره خودش را میزند
فقط راه را به من نشان بده!
تا سره منافقین را از مجاهدین 
باز شناسم!

منافقین، اغلب داغ ننگی 
بر پیشانی دارند
تا مردم را بفریبند
نمازشان هیچ وقت
قضا نمیشود!
ریش انبوهی دارند
تا تظاهر به دین داری کنند
حیله گرانی
که خود بیش از همگان
دروغ میگویند!
مروج خرافات و 
دعای شب و
نماز وحشتند
سوار بر ماشین های لوکس و
ضد گلوله میشوند،
چون میدانند
دعایشان اجابت نمیکند!
نسخه فقر وبیچارگی 
برای مردم بینوا می پیچند
اما خود در کاخ ها و 
برج های بلند
عافیت می نشیند!
از صواب و ثواب آخرت
در باب امساک و پرهیزگاری
داد و سخن میگویند
بی آنکه خود به آن پایبند باشند!
این جماعت جملگی
واعظانند کاین جلوه در محراب و منبر میکنند
چون به خلوت میروند
هزار ویک کار دیگر میکنند!

اکنون نظر کن مجاهدین را
با ظاهری آراسته
و باطنی پیراسته
خلق را چنان می ستایند
تو گویی خدایشان را می پرستند
بین کافر و مسلمان
مرزی نیست آنها را
با حجاب خویش
کشیدن خمینی را به ذیل
از ماه به درون چاه ویل
آنگاه که به خمینی ملعون گفتند: 
حجاب امری است اختیاری
نه اجباری!
قانون اساسی و
اصل ولایتش را مردود دانستند
زانگاه دیو جماران
فتوا داد:
مجاهدین ز کافر بدترند!
زان پس ایل چماقداران
با چوب و چماق و چاقو ودشنه
شدند به خون مجاهدین تشنه
و چنین شد که پس از سه سال
تحمل آزار و اذیت
بوزینه گان ولایت
کاسه صبر مجاهدین
لبریز شد
بانگ مرگ بر خمینی 
طنین انداز
تنها ره رهایی، 
جنگ مسلحانه شد!
و این نبرد 
تا پیروزی
همچنان ادامه دارد!


علیرضا تبریزی

دلم برای این مردم میسوزد!

دلم برای این مردم میسوزد

از این همه دریای

نفت و ثروت بیکران

حتی یک قطره 

کرامت هم 

نصیب شان نمیشود

مگر آنها چه میخواهند؟

بغیر از یک لقمه

رفاه و آسایش و

آزادی

 آیا چیز دیگری هم

مطالبه کرده اند؟

دلم برای جوانان وطنم میسوزد

مگر چه گناهی مرتکب گشته اند

که از آزادی های فردی محرومند؟

دلم برای این مردم میسوزد

که از این همه نخبه و دانشمند

تحصیل کرده

بیسوادترین قشر 

جامعه برای سرنوشت شان

تصمیم میگیرند!

نگاه کن!

چه بر سر کشورم آمده است

روشنفکرش مسخ 

روباه و شغال شده اند
حال آن که شیران دلیرش،
در کینه زار اوین،
غرش حق خواهی سر می دهند!

آهای جنایتکاران

با هر لباس و رنگی که هستید

دست از سر مردم ما

بردارید

بگذارید خودشان

برای سرنوشت شان

هر تصمیمی که میخواهند بگیرند!

علیرضا تبریزی