دوستت دارم

تمنا میکنم 
مانعم نشو
بگذار دوستت داشته باشم
حتی اگر دیوار شرم
بین ما
از قاره اروپا تا
خاور دور
و آمریکا
جدایی می اندازد
مرا از لذت بی پایان
دوست داشتنت
باز ندار
لبان تشنه ام
از عطش
عشق
در حسرت یک بوسه
می سوزند
بگذار سیل
رویاهای
شیرین
آغوشت
مرا با خودش
به هر کجا
که میخواهد بکشاند
حتی اگر
رسیدن به آن
محال باشد.

علیرضا تبریزی

کمپین

خدمت شما عرض کنم، شما حتما میدانید که یکی از اهداف رفتن مجاهدین از اشرف در راستای همین بود که آنها از آنجا به کشور ثالث منتقل شوند، لطفا بروید اظهارات طاهر بومدرا را بخوانید تا متوجه بشوید که چه دسیسه هایی پشت خط مماشات، حتی خود سازمان ملل با کمک نماینده اش مارتین گوبلز بوده است. در حدود یک سال و اندی است که اینها با کارت رفتن به لیبرتی به صرف صداقت نشان دادن مجاهدین خواستند مثلا لقمه پذیرش پناهندگی را دور سر لیبرتی بگردانند، در صورتی اگر قرار بود که سازمان ملل به آنها کمک کند که به کشور ثالث بروند، خب مگر چه مرگشان بود که از همان اشرف اقدام میکردند، مگر نه اینکه مالکی بهانه آورده بود، آنها خاک عراق را اشغال کرده اند؛ خب پس بنابراین با رفتن آنها از اشرف به کشور ثالث خودبخود مسئله و ادعای مالکی هم برطرف میشد. اما از آنجائیکه هدف غرب، اروپا و آمریکا، خط مماشات هست. طببعتا خواستند با کارت مجاهدین با رژیم بازی کنند، ( از این دیگر بیشرفتر نمیشود بود)  ما این روی سکه هم باید در نظر بگیریم، از خط، خط تسلیم کردن آنهاست و کشور ثالث سازمان ملل ( ایران ) است. از آنجائیکه رهبران مجاهدین زیر ضرب کسانی مثل همین خانم اقبال و شرکایش میرفتند که اگر رهبران مجاهدین قبول میکردند که آنها به لیبرتی بروند، آنها مجبور نمیشدند که تسلیم شوند که آنها را به ایران استرداد کنند. اما این خط در حقیقت جواب معادله ای بود که برای خیلی ها مجهول بود و از حل آن عاجز بودند. از آن طرف اگر خاطرتان باشد زمانی که آنها در لیست کذایی آمریکا بودند، تقریبا همه کسانیکه دستی بر آتش سیاست داشتند از جمله آقای ناظر در یک تحلیلش هم گفته بود که خروج مجاهدین از لیست مساوی با پذیرش پناهندگی آنها از طرف اکثر کشورهای پناهنده پذیر. شما تصور بفرمائید که مجاهدین بدلیل بدبین بودن به سیاست های غربی، و یا احتمال میدادند که ( که یقین شان هم صد در صد درست بود ) اگر بروند به کمپ لیبرتی آش همان آش است و کاسه هم همان کاسه، خودتان دیدید که حتی با وجود فاضلاب و گندابی که در لیبرتی راه افتاده بود، خود سازمان ملل علنا هیچکاری صورت نداد. از اینجا میشد بفهی که قصد بروندن و تسلیم مجاهدین در دستور کار قرار گرفته بود. خب شما واقع را نباید احساسی بررسی کنیدأ در دل حقایق مسائلی نهفته است، که بعضی ها عمدا خودشان را به کوچه  علی چپ میزنند. حال با این خطی که از قبل آرشتیکتش تسلیم مجاهدین را در دستور کار خودش قرار داده است، با چراغ سبز مارتین گوبلز به مجاهدین با موشک و خمپاره حمله میکنند، این را هم خانم عاطفه میداند و هم شرکایش، اما به عمد میخواهند دهن کجی کنند. که اتفاقا در راستای کمک به مجاهدین زندان لیبرتی نیست. برای اینکه جواب معادله همان است، در صورت مسئله سرکوب هیچ تغییری بوجود نیامده است. بنابراین، از آنجائیکه آقایان سازمان مللی در خواب زمستانی مماشات فرو رفته اند. تا بخواهند سلانه سلانه سر از تخم تصمیم برای انتقال آنها به کشور ثالث کمپین خانم عاطفه اقبال در آورند، به احتمال زیاد رژیم با کمک مزدورش مالکی آخرین تلاش خودش را برای سرکوب تمام عیار مجاهدین کمپ لیبرتی خواهد کرد، تا آنها را به تسلیم وادارد. چرا چون خط از اول هم همین بوده است با کمک سازمان ملل، آنها منتقل شوند به کمپ لیبرتی برای کشتار آنها و تسلیم آنها، حالا رهبران مجاهدین چه میگویند، می گویند که انتقال آنها به یک مکان امن تر و خالی از گند و کثافت تا انتقال آنها به کشور ثالث در الویت قرار دارد. در حقیقت از این ستون تا آن ستون برای آنها فرجی باشد. خب کجای این اشکال دارد، مگر آنها گفته اند بروند اشرف ماندگار شوند، اگر این بود خب چرا از آنجا خارج شدند؟