tajavoz تجاوز در زندان جمهوری اسلامی.flv

ما ایرانی ها! ( بر گرفته از صفحه فیس بوک یک دوست قدیمی )

ما ایرانی ها صبح در تهران از خواب بیدار می شویم. محل شرکت تجاری و مرکز خریدمان در دبی است؛
استعدادمان در تهران کشف شده، اما نبوغمان در اروپا شکوفا می شود؛
برای تحصیل به فرانسه یا لندن می رویم، اما چون از کار در اروپا خوشمان نمی آید، در ایالات متحده آمریکا کار می کنیم، و هر وقت بیکار شدیم برای گرفتن حقوق بیکاری به اروپای مرکزی می رویم؛
برنامه های تلویزیونی مان از لوس آنجلس پخش و در...
خرم آباد د...ریافت می شود. فیلم های مان را در بیابان های ایران می سازیم، اما در ونیز و پاریس و برلین آنها را نمایش می دهیم و از آنجا جایزه فیلمسازی می گیریم؛
در کلن طرفدار جمهوری و در تهران طرفدار سلطنت هستیم؛
مهم ترین مقالات سیاسی مان در اوین نوشته می شود، اما در پاریس خوانده می شود؛
از واشنگتن نامزد انتخابات می شویم، اما صلاحیتمان در تهران رد می شود، بنابراین در برلین انتخابات را تحریم می کنیم و در لندن تصمیم می گیریم رفراندوم برگزار کنیم؛
در هلند عضو پارلمان و در اسرائیل رئیس جمهور می شویم، در تهران با حکومت مخالفت می کنیم، در عراق با حکومت می جنگیم، اما در لبنان از حکومت دفاع می کنیم؛
در تهران کنسرت موسیقی راک برگزار می کنیم، ما در فرانکفورت کنسرت موسیقی سنتی مان با استقبال آلمانی ها روبرو می شود؛
در آنکارا در کنسرت موسیقی پاپ ایرانی شرکت می کنیم، اما در آنتالیا می رقصیم، در کانادا برنده مسابقه ملکه زیبایی می شویم، حقوق زنانمان در مشهد نقض می شود، اما در سوئد از حقوق زنان دفاع می کنیم؛
ولیعهدمان در امریکاست، ملکه مان در یکی از شهرهای فرانسه زندگی می کند، رئیس جمهور سابقمان در پاریس زندگی می کند، رئیس قوه قضائیه مان متولد عراق است، در عوض نخست وزیر عراق سالها در ایران زندگی می کرد و رئیس جمهور اسرائیل متولد ایران است؛
در ایران زندگی می کنیم، در ترکیه تفریح می کنیم، در آمریکا پولدار می شویم و برای مرگ به ایران برمی گردیم. در نهایت هم از وضع موجود ناراضی هستیم.

قرارگاه اشرف: نکته های ناگفته

صدای آمریکا و نقش آن در جهت تبلیغات صادرات کنسرو دمکراسی از نوع کشتار اشرف توسط مالکی

غربی ها بطور مشخص آمریکا قصد دارند، دمکراسی بدلی از نوع مالکی را در بسته بندی نامرغوب کنسرو شده با تاریخ مصرف بی نهایت وارد بازار عرب، و احتمالا، در پی تلاش آن هستند از همان نوع « مالکی » را به ایران و کشورهای همجوار ایران صادر نمایند. هر کار خلافی را زیر پوشش حقوق بشر و ترویج دمکراسی آن هم از نوع « مالکی گونه اش » را انجام میدهند تا آنرا به خورد مردمشان بدهند، در واقع با آن میخواهند پستانکهای سکوت را در دهان بچه های مخالف با « آغاز جنگ » بگذارند تا صدای گوشخراش نق بچه های معترض را خفه کنند: صدام دیکتاتوری است که روی نفت « ما » خوابیده است، هر چند تا قبل از جنگ خلیج، صدام دیکتاتور مردمی! بود. اما پیچیدگی قواعد بازی « قدرت »، آمریکا را وادار نمود تا فیل ترویج دمکراسی اش، البته اینبار به جای هندوستان یاد عراق کند، برای اینکه بتواند قانونی جر بزند، مجبور شد دو تا ساختمان ناقابل خرج کارخانه کنسرو سازی دمکراسی اش کند تا به همه دنیا حقنه کند، القاعده به خاکم حمله کرده است، متعاقبا با غول مدیای آماده به خدمتش همه دنیا را وادار کند تا در قبال آن حمله به نفعش موضع گیری کنند. برای رسیدن به نفت عراق، که اکنون بعد از سالها متوجه شده بود که اروپا و در رأس آن فرانسه، فارغ از آمریکا نفت عراق را بعد از جنگ خلیج می برند، کلاهی به گشادی کل طول و عرض عراق بر سرش رفته است. از آنجائیکه حمله به عراق بی بهانه نمی توانست صورت بگیرد، ابتدا با لشگر کشی به افغانستان بعد از سناریوی یازده سپتامبر، پیش در آمد آغاز حمله به عراق شد. این کار با وجود مسعود شاه مسیر نمیشد، مگر با نابودی او، دمکراسی از نوع حمید کرزای در بسته بندی خاورمیانه قبل از مالکی در انباری کاخ سفید برای برقراری دمکراسی بهتر از طالبان موجود بود. متعاقبا صدای قرم قرم وجود سلاح شیمیایی و وسایل کشتار جمعی در عراق را طوری توسط رسانه جمعی تعمیم داد تا بتوانند نهایتا شنیدن صدای « ساق جنگ » را به گوش دنیا برسانند. علی رغم مخالفت علیه حمله نظامی به عراق در تمام نقاط جهان، آقای جهان، همراه نوچه های ریز و درشتش حمله به عراق را به بهانه کمک به مردم عراق برای ترویج دمکراسی و سقوط دیکتاتوری صدام و مبارزه با دشمن آمریکا آغاز کردند. بعد از هشت سال حضور در عراق و پس از اینکه یک به یک تمام نوچه های ریز و درشتش از خاک عراق خودشان را بیرون کشیدند، ثمره درخت خشکیده دمکراسی از نوع صادراتی اش، گه مالکی جوانه زده است، تا دست در دست رژیم به اشاعه بنیادگرایی اسلامی در غالب سرکوب و کشتار مجاهدان اشرف واحتمالا با نبود آنها در عراق قصد صادرات کنسرو دمکراسی از نوع مالکی گونه به ایران را دارند. این همان چیزی است که در تلویزیون صدای آمریکا بخش فارسی علنا بعد از تظاهرات ایرانی ها در مقابل کاخ سفید، کشتار علیه اشرف را در قالب وزارت اطلاعات تبلیغ میکردند. حقوق بشرتان توی سرتان بخورد که با آن به بهانه ترویج دمکراسی تاکنون فقط خط تولید سلاحتان را در قبال چپاول چاه نفت افزایش داده اید؛ تا مردم آن کشورها سینه های یکدیگر را آماج گلوله های ساخت خودتان کنند. 

علیرضا تبریزی