دوستان با عرض پوزش کدام عید؟
سی و پنج سال است
عید از خانه و مأوای مان
کوچ کرده است،
رفته است
به دیاری ناپیدا
سی و پنج سال است
سبزه و سمنو و
عطر اسکناسهای عیدی
بوی خون و پشم و پیله
آخوند های کثافت را گرفته است
سی و پنج سال است
حاجی نوروز
رخت عزا بر تن کرده است
سفره هفت سین
مان را با
سرنیزه
سیم خاردار
سرشکستگی
سربه نیستی
سفاهت
سفلگی
سیاهی
تزئین کرده اند
هموطن دگر،
زمان بیدار شدن از
رویاهای گذشته و دور است،
چه بودیم و چه شدیم
چاره بدبختی های امروزمان نیست
وقت خانه تکانی است
هر چه
ریش و پشم عبا و نعلین است
به دور باید انداخت
لباس نو
بر تن نوروز
باید کرد
خانه را
از چنگ دشمن
آزاد باید کرد.
عیدی دگر باید ساخت
خالی از کینه و نفرت
سفره هفت سین دگری باید ساخت:
سرنگونی،
سرفرازی،
سربلندی،
سلامتی،
سروری،
سروش و
سرسبزی
علیرضا تبریزی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر