حالا که مردم
با چهره های تکیده
از فشار فقر و فحشا واعتیاد
بر خاسته اند
و در کوچه و خیابانها
یک پارچه فریاد میزنند:
جمهوری اسلامی نمیخواهیم!
آقایان و خانم ها
فیل رفراندومشان
یاد هندوستان
کرده است!
سی و نه سال گذشت
تازه ما اندر خم
کوچه رفراندومیم
هرگز از یاد
نبرده ایم،
شارلاتان ها بارها
مردم را با هزار ترفند
با نوید چشمه اصلاحات
به سراب انتخابات
کشاندند
اینک طرحی نو
از جنس رفراندوم!
با سراب آزادی
برای ما تشنه لبان
دشمن را چه باک
گر ما به صد پاره شویم
و هر کس ساز خود بنوازد
و گویند:
حرف "من" یکی حق است
دیگران چرت میگویند!
و گروهی در سمفونی یأس
با کُرِ دشمن
ساز مخالف میزنند:
با زبان چرب و
قلب خشکُ
بدون تپش
از پی توجیه بی عملی خویش
جیغ های زرد می کشند!
کودکان سپید مو
با انگیزه های بی قاعده
و بهانه هایی از جنس
«کشمش و غوره»
توجیه میکنند
ماندگاری دشمن را
و دیوارهای بلند حاشای
بی عملی خویش را
که حتی دستان
خورشید تفتان
به آن نیز نمیرسند،
آفتاب
اشکهای طلایی اش
از خیانت کاران
لب بام عمر
بر رخ زندگی
می ماسند!
با چهره های تکیده
از فشار فقر و فحشا واعتیاد
بر خاسته اند
و در کوچه و خیابانها
یک پارچه فریاد میزنند:
جمهوری اسلامی نمیخواهیم!
آقایان و خانم ها
فیل رفراندومشان
یاد هندوستان
کرده است!
سی و نه سال گذشت
تازه ما اندر خم
کوچه رفراندومیم
هرگز از یاد
نبرده ایم،
شارلاتان ها بارها
مردم را با هزار ترفند
با نوید چشمه اصلاحات
به سراب انتخابات
کشاندند
اینک طرحی نو
از جنس رفراندوم!
با سراب آزادی
برای ما تشنه لبان
دشمن را چه باک
گر ما به صد پاره شویم
و هر کس ساز خود بنوازد
و گویند:
حرف "من" یکی حق است
دیگران چرت میگویند!
و گروهی در سمفونی یأس
با کُرِ دشمن
ساز مخالف میزنند:
با زبان چرب و
قلب خشکُ
بدون تپش
از پی توجیه بی عملی خویش
جیغ های زرد می کشند!
کودکان سپید مو
با انگیزه های بی قاعده
و بهانه هایی از جنس
«کشمش و غوره»
توجیه میکنند
ماندگاری دشمن را
و دیوارهای بلند حاشای
بی عملی خویش را
که حتی دستان
خورشید تفتان
به آن نیز نمیرسند،
آفتاب
اشکهای طلایی اش
از خیانت کاران
لب بام عمر
بر رخ زندگی
می ماسند!
ما را هراسی نیست،
دیر یا زود
پی خواهند برد
مهتاب برقع ابر
خاکستری
از چهره خویش بر میدارد
آنگاه
آقایان و خانم ها
صیاد مرگ
را به یاد خواهند آورد
در کوچه پس کوچه های
زندگی
به کمین آنها نشسته است
تا با قلابش
ماهی عمرشان را
صید کند!
نوح هم
به پایان عمر خودش رسید
اما این جماعت هنوز
نفهمیدند عمر
چقدر کوتاه است!
و فرصت دیگری برای
اظهار ندامت نمی ماند!
علیرضا تبریزی
دیر یا زود
پی خواهند برد
مهتاب برقع ابر
خاکستری
از چهره خویش بر میدارد
آنگاه
آقایان و خانم ها
صیاد مرگ
را به یاد خواهند آورد
در کوچه پس کوچه های
زندگی
به کمین آنها نشسته است
تا با قلابش
ماهی عمرشان را
صید کند!
نوح هم
به پایان عمر خودش رسید
اما این جماعت هنوز
نفهمیدند عمر
چقدر کوتاه است!
و فرصت دیگری برای
اظهار ندامت نمی ماند!
علیرضا تبریزی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر