فروشگاه دریچه زرد، غرفه ای دارد با تابلوی م ـ ت اخلاقی، گویا ایشان مسئول صنفی « قند وشکر » این فروشگاه است. نزد خودم مجسم میکنم که جناب م ـ ت اخلاقی در نقش ستوان کلمبو با بارانی بلند خاکی رنگش، با لهجه دوبلور بیک ایمانوردی مأمور پیگیری اخبار مربوط به فوت مرتضی پاشایی در سایت های مجاهدین شده اند، ایشان بجای اینکه اخبار « درگذشت » او و اثرات اجتماعی و سیاسی این واقعه را درون اخبار خود رژیم دنبال کند، سوراخ دعای کار تجسسی اش را میان سایت های " رنگارنگ مجاهدین ( مسعود رجوی ) " گم کرده است تا گاف بگیرد. منتهی نقشی را که به او محول کرده اند بر خلاف ستوان کلمبو که نقش اول فیلم را ایفا میکند، او بازیگر نقش دست سوم یا شاید چهارمی ا ست که برای تیره نشان دادن حقایق گرد و خاک میکند. می نویسد بعد از جستجوی در سایت های رنگارنگ مجاهدین نشانی از اخبار مرتضی پاشایی نیافته است. ایشان ظاهرا به عمد نخواسته سری به آفتابکاران بزند یا شاید هم زده است؛ اما ظاهرا به نفع خودش ندیده است که به مقاله نگارنده « تشییع جنازه مرتضی پاشایی آرامش قبل از توفان » اشاره کوتاهی نماید.http://www.aftabkaran.com/maghale.php?id=4393 اما جناب اخلاقی فی البداهه می نویسد " در روزدوم درگذشت مرتضی پاشاهی ( پاشایی ) و پس از مراسم خاکسپاری ایشان، یعنی یکشنبه 25 آبان 1993، وقتی این تشکیلات مشاهده کردند که انگار از قافله عقب مانده و همانند رژیم غافلگیر شده اند، به اصطلاح با مردرندی به عنوان خبر داغ، با پخش یک عکس رنگی " مانکنی " از این خواننده با تیتر اگر درست شنیده باشم ( در این باره مطمئن نیستم ) " هنرمند فقید " یعنی همان یک هنرمند " ناشناخته " دیروزی به شکل زیر نشر دادند: " جناب ستوان کلمبو حتی تحقیقاتش شنیداری است نه آنطور که پیشترعنوان کرده است در میان سایت های رنگارنگ مجاهدین پرسه زده است. او هدفمند میخواهد با مغلطه کردن گاف و قاف بگیرد. ظاهرا ایشان اگر در سایت آفتابکاران مطلب و مقاله ای به ضررشان باشد هیچ اشاره بدان نمیکند، اگر پای حساب کتاب پیش بیاید، به منبع سایت آفتابکاران استناد میکند. کما اینکه وقتی یک کاربردر قسمت نظرات، مقاله ایشان را نقد کرده است، او برای رد نظر کاربر مربوطه « یواشکی » به مقاله نگارنده اشاره میکند و لینکش را هم در بخش نظرات الصاق میکند. از عجایب روزگار این است که ایشان و دیگر همکارانش، بجای افشاگری و مبارزه با رژیم فاشیستی تمام حواسشان شش دانگ جمع است که مجاهدین چه موضعی میگیرند ویا چه اخباری را پوشش میدهند. اگر پوشش بدهند میگویند، بزرگ نمایی میکنند، میخواهند مانند سال هشتاد و هشت « شهدا یا جنبش را برای خودشان مصادره کنند » ، اگر ندهند میگویند از« قافله عقب مانده اند » این جماعت تحت هر شرایط ساز مخالف با رتیم نق میزنند تا بی عملی خودشان را توجیه کنند.
جناب م ـ ت اخلاقی، برای توجیه بی عملی اش کلی صغری و کبری می چیند که مثلا اسمش را بگذارد یک کار تحقیقی و تجسسی یا انتقاد! ایشان که حتی جرأت ندارد با نام و مشخصات واقعی خودش در صحنه سیاسی حضور داشته باشد، اتفاقا بر خلاف نام مستعارش بدورازهرگونه پرنسیپ های اخلاقی هستند. میخواهد بدون اینکه یک تومان برای سرنگونی رژیم هزینه کند، د رمقاله ای با تیتر« حاصل دو بردار صفر، ملت به پیش ! » از کیسه مجاهدین آب به آسیاب دشمن مردم بریزد، و دقیقا مبلغ همان خطی است که رژیم سالها در فضای مجازی کوشش میکند این را القا کند که " مجاهدین همچون رژیم تمامیت خواه" هستند. وعمدا قصد دارد زحمات پنجاه ساله یک سازمانی را که به زعم دوست ودشمن بزرگترین سازمان سیاسی ایران است، آنرا بنام انتقاد بی اعتبار کند. گویا بینوا نمیداند که خود و شرکایش حتی هویت سیاسی اشان را هم مدیون مجاهدین هستند، در یک محاسبه بغایت ساده میشود به این نتیجه رسید خمیر مبارزه با رژیم، بدون مایه فدا و از خود گذشتگی فطیر است. در صحنه نبرد آن هم نابرابرش، نرخ ماندگاری را « خون » تعیین میکند، حتی آش شله قلمکاری بنام اپوزیسیون داخلی که دست پخت خود رژیم هست، بدون حضورمجاهدین موضوعیت ندارد.
در خاتمه باید خاطر نشان کنم ـ راستی شمایان که آنقدرباهوش هستید و از شم سیاسی بالایی برخودارید، میتوانید جواب این فرمول ساده، رژیم منهای مجاهدین را توضیح بدهید؟ اگرمجاهدین وجود نداشتند، اکنون ایران در چه وضعیتی بود؟ و اصولا امروز در فروشگاه دریچه زرد به جای نوشتن اینگونه مقالات چه کالاهای دیگری داشتید تا عرضه کنید؟ و از کجا معلوم شمایان نیز در ایران با عبا و دستار و عمامه و نعلین بر منبر یا پای منبر ور دل جنتی نشسته بودید. و حتما می پذیرفتید جمهوری اسلامی تنها قدرت بنیادگرای منطقه است، هر چه میگوید باید با جان و دل پذیرفت. حاصل مغلطه و بی عملی مساوی است با پذیرفتن رژیم!
علیرضا تبریزی
جناب م ـ ت اخلاقی، برای توجیه بی عملی اش کلی صغری و کبری می چیند که مثلا اسمش را بگذارد یک کار تحقیقی و تجسسی یا انتقاد! ایشان که حتی جرأت ندارد با نام و مشخصات واقعی خودش در صحنه سیاسی حضور داشته باشد، اتفاقا بر خلاف نام مستعارش بدورازهرگونه پرنسیپ های اخلاقی هستند. میخواهد بدون اینکه یک تومان برای سرنگونی رژیم هزینه کند، د رمقاله ای با تیتر« حاصل دو بردار صفر، ملت به پیش ! » از کیسه مجاهدین آب به آسیاب دشمن مردم بریزد، و دقیقا مبلغ همان خطی است که رژیم سالها در فضای مجازی کوشش میکند این را القا کند که " مجاهدین همچون رژیم تمامیت خواه" هستند. وعمدا قصد دارد زحمات پنجاه ساله یک سازمانی را که به زعم دوست ودشمن بزرگترین سازمان سیاسی ایران است، آنرا بنام انتقاد بی اعتبار کند. گویا بینوا نمیداند که خود و شرکایش حتی هویت سیاسی اشان را هم مدیون مجاهدین هستند، در یک محاسبه بغایت ساده میشود به این نتیجه رسید خمیر مبارزه با رژیم، بدون مایه فدا و از خود گذشتگی فطیر است. در صحنه نبرد آن هم نابرابرش، نرخ ماندگاری را « خون » تعیین میکند، حتی آش شله قلمکاری بنام اپوزیسیون داخلی که دست پخت خود رژیم هست، بدون حضورمجاهدین موضوعیت ندارد.
در خاتمه باید خاطر نشان کنم ـ راستی شمایان که آنقدرباهوش هستید و از شم سیاسی بالایی برخودارید، میتوانید جواب این فرمول ساده، رژیم منهای مجاهدین را توضیح بدهید؟ اگرمجاهدین وجود نداشتند، اکنون ایران در چه وضعیتی بود؟ و اصولا امروز در فروشگاه دریچه زرد به جای نوشتن اینگونه مقالات چه کالاهای دیگری داشتید تا عرضه کنید؟ و از کجا معلوم شمایان نیز در ایران با عبا و دستار و عمامه و نعلین بر منبر یا پای منبر ور دل جنتی نشسته بودید. و حتما می پذیرفتید جمهوری اسلامی تنها قدرت بنیادگرای منطقه است، هر چه میگوید باید با جان و دل پذیرفت. حاصل مغلطه و بی عملی مساوی است با پذیرفتن رژیم!
علیرضا تبریزی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر